# 22-03-2008 #
Het is Pasen. Dagen van gezelligheid, eieren zoeken, familiebezoekjes en
lekker luieren in huis en de races. Vroeger was eerste paasdag voor ons
altijd een luier en hang dag. Uitrusten want op tweede paasdag waren wij
standaard op Zandvoort te vinden. De start van het raceseizoen en de
start van een seizoen met vrienden, een geweldig team, gezelligheid en
weekenden vol lol! Ik kan me bijna nog iedere paasrace herinneren. De
allereerste waren bij ons team, daarna als medewerker van de NAV en
daarna weer terug bij ons superteam. Soms hadden we prima lente weer,
andere keren hadden we stortregen en één keer was het zelfs snikheet en
25 gaden. Maar altijd hadden we veel plezier en was het enorm gezellig.
Ons team heeft ons altijd enorm in de watten gelegd en we waren er
altijd thuis. Zelfs Alex huppelde op die dagen altijd intens gelukkig
over de paddock. Samen met pappa rennen door de duinen, ijsjes en
frietjes eten, maar vooral altijd samen lol maken. Dit weekend is het
ook weer de start van het raceseizoen, ook dit jaar sponsoren we weer
ons team. Alleen doen we het dit jaar anders. Net als alles de laatste
maanden, anders…. We kijken uit naar de geplande races en we hebben er
erg veel zin in!
Ook deze paasdagen staan voor mij in het teken van lente. Alhoewel, ik
was vanmorgen met de honden buiten en het was enorm koud. Nu als ik naar
buiten kijk en zie de sneeuw langs het raam dwarrelen. Goed we zullen
maar zeggen dat lente een gevoel en belevenis tussen de oren is dit
jaar. Ik ben dan ook gisteren begonnen aan de grote lente schoonmaak.
Juist nu was daar een uitgelezen weekend voor. Begonnen bij de zolder.
Voor Ludo’s geboorte hadden we de zolder helemaal opgeknapt, maar toen
onze mini man er was is alle rommel van zijn kamertje naar de zolder
verhuisd. Resultaat een heuse atletiekbaan. Je kon er hordelopen,
poolstok hoogspringen, hinkstap verspringen en zelfs trampoline
springen. Mijn hemel wat kan een mens in 9 jaar een enorme berg troep
verzamelen. Ondertussen ben ik al een bijna een achtertuin vol aan bende
en hoofd vol herinneringen verder! En nog ben ik niet klaar. Nog steeds
een enorme berg dozen door te worstelen met foto’s, boeken en andere
emotionele dingen. Tja dan kijk ik weer even naar buiten en denk,
toepasselijk! Dwarrelende sneeuw en donkere wolken.
Ik ben aan de schoonmaak begonnen omdat ik hier weg wil. Nieuwe start
met de zaak, dus waarom geen nieuwe start voor ons drietjes. Samen met
mijn toppertjes een nieuw leven beginnen. Na alle gedoe van de laatste
maanden is dat echt iets waar we aan toe zijn. Want als ik terug kijk
naar de afgelopen tijd ben ik wel op een ongelofelijke harde en soms
pijnlijke manier geconfronteerd met mensen om mij heen. Zo ben ik er
achter gekomen op wie ik kan bouwen en wie ik kan vertrouwen. Ik weet nu
wie mijn vrienden zijn. Ik weet dat mensen soms achterlijke verhalen
vertellen om hun eigen aannames kompleet te maken. Dat hulp inderdaad
uit onverwachte hoek komt. En eigenlijk dat je vooral jezelf moet
blijven, jezelf vertrouwen en in jezelf moet blijven geloven. Zeker
wanneer er stoorzenders om je heen lopen die proberen je uit het veld te
slaan, al hebben ze vaak geen idee waar ze nu feitelijk mee bezig zijn!
Dat soort mensen heb ik dus echt serieus medelijden mee. Je zal toch
maar zo’n stakker zijn die in het duister tast, en het zelf niet eens
doorhebben……. Jezelf steeds afvragen, als je voor de zoveelste keer je
neus stoot, hoe dat nu toch komt! De reden waarom mensen zulke dingen
doen, daar kan ik alleen naar gissen. Misschien zijn te kortzichtig, of
doen ze het uit eigenbelang, misschien zijn zelfs jaloers! Ik weet het
niet. Ik ben in ieder geval klaar met dat soort mensen en heb besloten
daar geen negatieve energie meer in te steken! Ik ben positief, ga een
mooie toekomst tegemoet en samen met de kinderen er een absoluut feest,
en een gelukkig leven van maken. Met zijn drieën zijn wij sterk en met
de hulp van de juiste mensen, kan niemand ons meer uit het veld slaan!
Allemaal een super gezellig en warm Pasen toegewenst!
#
12-03-2008 #
Zo bijna een
maand voorbij en eindelijk ben ik er weer. De dag na Ludo’s verjaardag
is mijn laptop gecrasht en het heeft even geduurd voor ik de bestanden
heb kunnen overhalen om weer verder te kunnen.
Goed even terug
in de tijd. Ludo’s verjaardag, dat was echt een feest. De avond ervoor
hebben mijn moeder en ik ons het hommeles geblazen aan de ballonnen en
hebben we het hele huis overdadig versierd. Was een prachtig gezicht. ’s
Morgens toen we wakker werden keek Ludo zijn ogen uit, maar Alex had de
meeste lol om alle feestelijkheden. Ze stond direct te trappelen om
Ludo’s cadeautjes open te mogen maken. De rest van de ochtend hebben we
met zijn alle met zijn cadeautjes gespeeld en heb ik de laatste
boodschapjes gedaan. ’s Middags hebben we met zijn vieren de taart
aangestoken en een poging gedaan om Ludo het kaarsje uit te laten
blazen. Wishful thinking noemen ze dat ook wel. Gelukkig was Alex zo
attent om haar blaasje te lenen en zo Ludo te helpen. Daarna een flink
stuk voor hem afgesneden en aan hem gegeven.. Mooi tafereeltje! Hij wist
er goed raad mee. Eerst pakte hij zijn bordje en hield deze onderste
boven om te zien hoe lang de taart zou blijven plakken. Niet lang! Met
een splets kwam het op zijn tafeltje van zijn kinderstoel terecht. Luid
lachend begon hij de intensiteit van de taart te testen en begon de
taart naar hartelust te kneden en te knijpen. Later in de middag en in
de avond hebben we eigenlijk continue aanloop gehad en hebben we een erg
leuke dag gehad.
De rest van de
maand is om gevlogen. Ik ga hem maar een keertje kort samenvatten, om
niet al te veel in herhalingen te vallen. Druk is wel het sleutelwoord
wat hier de boventoon voert. Het nieuwe pand, waar ik bijna dagelijks
ben, begint al aardig op te knappen. Alle plafonds en muren zijn strak
gestuukt en ze zijn al volop aan het schilderen. Om de verwarmingen op
de eerste verdieping hebben ze mooie nieuwe ombouwen geplaatst en de
lambrisering op die verdieping wordt ook erg mooi. Een paar kleine
probleempjes, als een keuken afvoer die door de vorige eigenaar op de
regenwaterafvoer was aangesloten, zijn verholpen. En dan vinden ze het
vreemd dat het onder het pand zo nat wordt en dan sluiten ze daar weer
speciaal een pomp voor aan!! Logisch bedacht toch?!
Op de zaak loopt
het lekker en ik begin naar mijn idee wel aardig mijn draai te vinden.
Al vind ik wel dat ik er te weinig tijd kan besteden, maar ik hou vol
dat het verandert zodra we naar het nieuwe pand zijn verhuisd! Daar kijk
ik dan ook echt naar uit, zo lekker om de hoek, dat ik bijna kan kruipen
naar kantoor!
Alex, die is ook
aan het opknappen. Speel therapie heeft twee weken stil gelegen en ze is
zo vrolijk dat ik bijna zou zeggen dat ik mijn oude tuttie weer terug
heb. Ik zeg het wel voorzichtig, want ik zie ook wel in dat er niets
moet gebeuren om haar weer in een dalletje te krijgen. Wel heb ik samen
met haar psycholoog en therapeut (ja mevrouw wordt door twee
professionals begeleid) afgesproken om de therapie even te stoppen. Zij
konden toch nog steeds niet echt tot haar doordringen en de dagen na
haar bezoek aan de therapie was ze erg onrustig en had ze veel
nachtmerries. Ik laat het er dus maar even bij. Wanneer Alex er aan toe
is komt ze daar vanzelf wel mee. Zeker naarmate ze wat ouder wordt zal
dat ook beter gaan voor haar om te bewoorden wat haar dwars zit. Nu is
ze gewoon een gezellig druk meisje die weer heerlijk door de kamer
huppelt en erg blij uit haar oogjes kijkt! (En ik dus ook).
Ludo die heeft
een nieuwe episode in zijn leventje aan laten breken. Meneertje kan nu
toch eindelijk staan. Jammer alleen dat hij niet weet hoe hij weer kan
gaan zitten. Dus als hij een paar minuutjes aan de boxrand heeft staan
hupsen, zet hij luid zijn keeltje op om te laten weten dat hij moe is en
graag wil zitten. Verder is hij nog steeds het eeuwig lollige en
vrolijke kereltje als altijd. En oja wat ook wel lollig is om te
vertellen. Ludo heb ik ingeschreven als de baby voor Gooische Vrouwen.
Daarin zou hij dan de baby van Linda de Mol gaan spelen. Ik heb me suf
gelachen en heb de stoute schoenen aangetrokken. Status?? Ik heb mail
terug dat zijn foto’s zijn door gestuurd naar de productie en of ik de
draaidagen vrij wilde houden…. Goed wordt vervolgd zullen we maar
zeggen.
Voor de omgeving
heb ik schijnbaar mijn totale uiterlijk verandert!! Er is inderdaad wel
iets aan mij verandert maar niet mijn totale uiterlijk. Ik heb namelijk
sinds een week een bril! Na weken lang ’s avonds hoofdpijn te hebben,
ben ik maar eens de oogjes laten testen, en ja de jaren hebben ook op
mij grip gekregen, ik had een brilletje nodig. Gelijk voor de leuk maar
twee montuurtjes uitgezocht, kan ik tenminste een beetje afwisselen. En
verder? Gaat wel lekker. Natuurlijk omdat het met Alex een stuk beter
gaat en ik op de zaak mijn draai begin te vinden, is allemaal wel
positief. Ik heb ook erg veel zin om een keertje uit te gaan. Dus daar
ga ik maar snel gehoor aan geven. Eens flink de remmen los en lang leven
de lol!!!!
|